Mendoza!

Mendoza
We hadden om 19.45 de bus naar Mendoza, dus wij netjes om 6 uur van huis: “Dan komen we in ieder geval niet te laat”… Wij wachten op de bus, maar een half uur later was die er nog steeds niet. Andere straat dan maar, die kwam snel aanrijden, wij blij en in de bus gestapt. ‘Vas a Retiro?’ De buschauffeur ‘SI!’. Rijdt de bus toch de verkeerde kant op.. Na een half uur zijn we uitgestapt en dezelfde bus de andere kant op genomen. Daar was een meisje die engels sprak en die voor ons tegen de buschauffeur zei dat hij door moest rijden, aangezien het al kwart over 7 was. Hij reed als een malle door het verkeer en bijna 3 mensen vermoord, maar om 19.44 stopte hij dan eindelijk bij Retiro. We hebben ons rot gerend voor de bus en kwamen uitgeput in de bus aan(de conditie is niet meer op zijn top…). Gelukkig was de bus er in ieder geval nog en konden we mee! De reis kon beginnen.

Zaterdagochtend kwamen we rond een uur of 12 aan en we zouden tot 13 uur de paardentocht kunnen reserveren. In het hostel dus de tassen gedumpt en snel naar España gelopen. 5 voor één kwamen we aan en gelukkig was ie nog open. De trip geboekt en naar de hoofdstraat gelopen waar een optocht was vanwege het Wijn Festival. Een soort carnaval, maar dan delen ze fruit uit in plaats van snoep. Elke wijngaard heeft zijn eigen koningin en daaruit wordt één winnaar gekozen. Dus alle meisjes op hun mooist in prinsessenjurken! Dat we terug kwamen bij het hostel hoorden we van Nederlanders dat je een bustour door de bergen kon doen en dat je de een na hoogste berg van de wereld kon zien!! Dit hebben we dus gelijk geboekt voor de volgende dag. Ze hadden niet overdreven, het was onwijs mooi en we hebben boven op de berg (4000 m) zelfs even in Chili gestaan! Helaas reed de buschauffeur wel erg snel, dus veel foto’s waren mislukt.

Op de maandag gingen we dus de paardentocht doen door de Andes. We zouden om 9 uur opgehaald worden, maar om 11 uur waren ze er pas. Doordat de man zo laat was, gaf hij ons een gratis rondtour door Mendoza! Eenmaal in de bergen aangekomen, waren er allemaal dieren; een ezel, geiten, hondjes en natuurlijk paarden. Monica mocht op een paard die erg tranquilo was.. Het was een super mooi uitzicht op het paard en Jade heeft nog fijn even kunnen galopperen. Halverwege kwamen we aan op de plaats waar we zouden lunchen, dit was midden in de bergen en super mooi. We kregen brood, vlees en lekkere rode wijn. Onze gids pakte zijn gitaar erbij en ging leuke liedjes voor ons zingen (hij was alleen niet zo’n goede zanger…).
Op de terugweg was Monica’s paard nog slomer dan op de heenweg, dus die liep de hele tijd een stuk achter de andere twee. We gingen ook nog een steile berg op, vanaf daar hadden we prachtig uitzicht over de bergen. (Zie foto’s!)

De dag daarna gingen we naar een Spa/zwembad in de bergen. Hier hebben we heerlijk een dagje lekker rustig gezwommen en in de zon gelegen. Aan het eind van de dag lagen we nog in het zwembad en waren er 2 jongens de hele tijd aan het praten tegen ons, maar wij negeerden het. Totdat ze zeiden; “Son malas”… (Jullie zijn stom). Aangezien Uma dit altijd zei, snapten we precies wat ze bedoelden. (A vos no, MALA!) (Jij niet, Stommerd!) Hier hebben we vaak lekker om gelachen. Monica draaide zich om en zei; “Ik ben geen mala!”. Jongens blij, wij wat minder want nu kwamen we niet meer van ze af. Toch gelukt en ’s avonds lekker pasta gegeten.

Op 6 maart (Amber haar verjaardag!!) gingen we toch nog maar even de wijngaarden bekijken (aangezien Mendoza daarom bekend staat). We hebben een fiets gehuurd, 10 km op de fiets en van alles geproefd. Van wijn tot olijfolie. De bus terug stopte ergens random midden in de stad, zodat wij de weg weer kwijt waren.. Na een tijdje heen en weer te lopen, hadden we toch het hostel weer gevonden en de tassen opgehaald. Toen was het nog haasten voor de bus naar BA. Deze keer hebben we hem wel ruimer gehaald dan de heenweg!
We hebben ons heerlijk vermaakt in Mendoza en hadden er zo nog 2 weken kunnen blijven!!